Hołd dla Profesora Tadeusza Ginko (Wałkonia)

! ⇒ „Tak bylo i być musiało”
Rozmowa z córką Tadeusza Ginko – Anielą Kaczanowską ⇐ !

 

Drodzy przyjaciele, WŁÓCZĘDZY w Polsce i na Litwie.

Drodzy studenci Sekcji Turystyki Górskiej AZS, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.

W dniu 26.05.2023 o godz. 15:00 jedno z pomieszczeń budynku Śląskiej Izby Lekarskiej w Katowicach (ul. Grażyńskiego 49a) otrzyma oficjalną nazwę Sali imienia Profesora Tadeusza Ginko. 

Zaszczyt ten dla wspaniałego Profesora medycyny i niezwykłego człowieka jest zasłużony, jednak spada i na nas, członków Akademickiego Klubu Włóczęgów KAJMAN oraz naszych przyjaciół z Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich.

Profesor Tadeusz Ginko (WAŁKOŃ) był ostatnim Wygą „Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich“ przed wtargnięciem Rosjan do Wilna w 1939 roku. To jemu (WAŁKONIOWI) i Bohdanowi Nagurskiemu (MELODYŚCIE) zawdzięcza Klub Włóczęgów uratowanie z pożogi wojennej tradycji Klubu oraz naszego symbolu tj. „Włóczęgowskiej Lagi“, która w zagościła od 1975 roku na Śląsku i 13.02.1990 wróciła z powrotem do Wilna. Tadeusz Ginko (WAŁKOŃ) ukończył ostatnie egzaminy z medycyny, po agresji sowietów i zamknięciu najstarszego na Litwie i ufundowanego przez polskiego Króla Stefana Batorego w Wilnie uniwersytetu, rok później, „w języku litewskim“ już w Kownie. Związany lekarskimi powinnościami z działalnością AK na wileńszczyźnie, wspólnie z innymi polskimi żołnierzami dostaje się do niewoli rosyjskiej i spędzi prawie pięć lat na syberyjskim zesłaniu w obozach pracy. Swój obowiązek wobec ojczyzny Polski przedkłada wówczas, nad tym wobec własnej rodziny, cierpiąc z tego powodu tak, jak cierpi człowiek kochający tak samo własną rodzinę jak i swoją ojczyznę. Po powrocie z wygnania, po pewnym czasie osiedla się z rodziną na Śląsku i staje się „szarą eminencją“, nauczycielem przekazującym swoim uczniom, studentom Śląskiej Akademii Medycznej, stare i wypróbowane wartości moralne lekarza, …t.j. powinność bezinteresownego opiekuna najcenniejszego skarbu jakim jest zdrowie każdego pacjenta. Przez komunistyczną władzę szykanowany pozostaje jednak dla nas studentów gwiazdą historii polskiej chirurgii, lekarzem, który wsłuchując się w skargę cierpiącego i w swe własne doświadczenie, kładąc ręce na brzuch chorego stawia właściwą diagnozę, … bez pomocy USG, CT czy MRT.

Dopiero przemiany lat osiemdziesiątych przyniosą mu nadzieję na powrót normalności w życiu społecznym i zawodowym. Walczy o nie tak aktywnie tak jak żołnierz świadom swego celu i jak żołnierz obeznany z walką, mimo podeszłego już wieku i choroby. W latach osiemdziesiątych, w dniu swych urodzin, odchodzi na zawsze. Zawsze zdyscyplinowany, nie szukający porachunków z przeszłością, świadom swojej roli jako głowa rodziny i nauczyciel pokoleń lekarzy, …odchodzi z uśmiechem na ustach.

Jego nie nasączone goryczą, lecz wręcz przeciwnie, chęcią życia i optymizmem „Wspomnienia 1939-1946“ i z lat późniejszych, opracowane przez redaktora Leszka Jana Malinowskiego, (Wydawnictwo Wileńskich Rozmaitości, ISSN – 1230 – 9915, ISBN  978- 83-87865-65-8) polecam tym wszystkim, którzy stykali się z nim na co dzień, wszystkim zainteresowanym tą epoką historii Polski i Wilna, wszystkim Włóczęgom, wszystkim adeptom Śląskiej Akademii Medycznej, czy też studentom Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, jak również i tym, którzy czują się zmęczeni „trudami” obecnego życia.

Proszę wszystkich tych dla których bliska jest historia tej wspaniałej postaci, Profesora Tadeusza Ginko (WAŁKONIA) człowieka niezłomnego, prostolinijnego i uczciwego do przekazania szacunku dla jego dzieła życia swoją obecnością w dniu 26.05.2023 o godz. 15:00 w budynku Śląskiej Izby Lekarskiej w Katowicach (ul. Grażyńskiego 49a). 

Proszę Was.

Załóżcie berety i pokażcie WAŁKONIOWI naszą włóczęgowską Lagę, która będzie obchodzić w tym roku 19.12.2023 swoją stuletnią rocznicę

(METER)

Saarbrücken, 15.05.2023